تست ذرات مغناطیسی

تست ذرات مغناطیسی یکی از روشهای  NDT جهت تشخیص ترک ودیگر ناپیوستگیهای سطحی  وزیرسطحی در مواد فرومغناطیس می باشد . در این روش حداکثر حساسیت تست در سطح قطعات بوده و با افزایش عمق عیوب به مراتب از حساسیت تست کاسته می شود .
چگونگی تشخیص عیوب در روش ذرات مغناطیسی بدین ترتیب است که هنگام تشکیل یک میدان مغناطیسی در قطعه عیوبی که در جهت عمود بر میدان قرار گرفته اند باعث انحراف و پیچیدگی خطوط میدان مغناطیسی شده ویک نشتی در آن منطقه ایجاد می کنند. مقداری از ذرات پودر آهن اعمال شده بر روی قطعه در محل نشتی میدان تجمع پیدا کرده و علائمی را تشکیل می دهند که نمایانگر محل ، شکل و اندازه ناپیوستگی ها می باشد .
فاکتورهایی از قبیل جهت و قدرت میدان مغناطیسی ، خواص مغناطیسی قطعه ، محل و جهت قرارگیری ناپیوستگی ها و نوع پودر مغناطیسی اعمال شده تأثیر بسزایی بر تشکیل و تجمع پودر مغناطیسی در محل نشتی میدان و از این رو تعیین نوع و محل دقیق ناپیوستگی با این روش خواهد داشت .